WSKAZANIA I PRZECIWWSKAZANIA

Hipoterapia może przynosić korzyści we wszystkich obszarach funkcjonowania człowieka: fizycznym, motywacyjnym, emocjonalnym, poznawczym oraz społecznym. Każda osoba niepełnosprawna, cierpiąca na jakąkolwiek chorobę czy zaburzenie może wynieść specyficzne dla siebie korzyści z zajęć hipoterapeutycznych. Hipoterapii poddawane są najczęściej osoby z następującymi schorzeniami i zaburzeniami rozwoju.

Dzieci

Zespoły neurologiczne

  1. Mózgowe porażenie dziecięce, konieczna samodzielna kontrola głowy i czynna pozycja siedząca pacjenta.
  2. Stany po urazach czaszkowo-mózgowych.
  3. Minimalne uszkodzenia mózgu.
  4. Choroby mięśni (przy sile mięśni ocenianej w skali Lovetta na min. 3 punkty), konieczna indywidualizacja intensywności i czasu zajęć.
  5. Dzieci niedowidzące i niewidome.
  6. Choroby i zaburzenia psychiczne.

Zespoły ortopedyczne

  1. Wady postawy.
  2. Skoliozy do 20° wg Coba z wyjątkiem progresujących skolioz idiopatycznych.
  3. Stany po amputacji i wady rozwojowe kończyn.

Inne

  1. Zespoły genetyczne, np. Zespół Down’a (z obowiązkowym zdjęciem rtg – bocznym i czynnościowym – odcinka szyjnego kręgosłupa).
  2. Przepukliny oponowo-rdzeniowe, w zależności od wysokości uszkodzenia, obrazu klinicznego, współwystępowania wodogłowia.
  3. Zespoły psychologiczne: zaburzenia emocjonalne, upośledzenia umysłowe, niedostosowanie społeczne.
  4. Opóźnienie psychoruchowe o nieustalonej etiologii.

Dorośli

  1. Stwardnienie rozsiane.
  2. Stany po udarze.
  3. Stany po urazach czaszkowo – mózgowych.
  4. Inne choroby narządu ruchu na tle neurologicznym i ortopedycznym.
  5. Choroby i zaburzenia psychiczne.
  6. Uzależnienia.
  7. Patologie społeczne.

PRZECIWWSKAZANIA

Przeciwwskazania bezwzględne:

  • Uczulenie na sierść, pot lub zapach konia.
  • Niewygojone rany.
  • Nietolerancja tej formy terapii przez pacjenta, np. niepohamowany lęk.
  • Odklejanie siatkówki, wzmożone ciśnienie śródgałkowe.
  • Brak kontroli głowy w rozwoju motorycznym i czynnej pozycji siedzącej.
  • Wodogłowie bez wszczepionej zastawki.
  • Niestabilność kręgów szyjnych występująca np. w zespole Down’a.
  • Zwichnięcia i podwichnięcia stawów biodrowych.
  • Skoliozy powyżej 20° wg Coba oraz progresujące skoliozy idiopatyczne.
  • Choroby mięśni przy sile mięśni ocenianej poniżej 3 punktów w skali Lowetta.
  • Pogorszenie stanu w zespołach neurologicznych, stanach po urazach czaszkowo-mózgowych, ADHD, chorobach mięśni.
  • Ostre stany chorób i zaburzeń psychicznych.
  • Podwyższona temperatura.
  • Ostre choroby infekcyjne.

Przeciwwskazania względne:

  • Padaczka.
  • Upośledzenie umysłowe w stopniu głębokim.
  • Zaburzenia mineralizacji kości.
  • Utrwalone deformacje i zniekształcenia, przykurcze, ograniczenia zakresu ruchu układu kostno-stawowego.
  • Dyskopatia.
  • Hemofilia oraz inne skazy krwotoczne.
  • Schorzenia okulistyczne – wymagana jest wtedy konsultacja.
  • Przepuklina oponowo-rdzeniowa zlokalizowana w odc. lędźwiowym.